Piszę książkę.

MJfanka1

Napiszce swoje opinie

Wstęp
Nazywam się Mellanie McClark i byłam zwykłą dziewczyną dopóki nie zaczęły przydarzać mi się rzeczy, które nie śniły się Heraklesowi czy Achillesowi. Zaraz o tym opowiem.

Mam piętnaście lat. Jestem szczupłą dziewczyną o brązowych włosach i piwnych oczach, patrzących na świat z metra 1,65. Mieszkam w San Diego, w dużym domu przy plaży. Moja rodzina wydaje się zwyczajną, szczęśliwą rodziną, ale to tylko pozory. Rodzice coś przede mną ukrywają. Wiem to stąd, że parę razy przyłapałam ich na rozmowach... o mnie. Dyskusja polegała na sprzeczaniu się typu "Czy jej powiedzieć" lub "Nie jest jeszcze za młoda by poznać prawdę". Mój ojciec jest producentem muzycznym, więc nie ma dla mnie zbyt dużo czasu. Moja mama jest moją najlepszą i właściwie jedyną przyjaciółką, no oczywiście oprócz Michaela Loredo. Mike jest wyjątkową osobą. To mój najlepszy przyjaciel, ale właściwie... czuję do niego coś więcej niż przyjacielską więź. Często zdaje mi się, że on też to do mnie czuje.
Dziwne rzeczy, których w książce będzie dość sporo, zaczęły mi się przydarzać dokładnie... sześć dni przed moimi czternastymi urodzinami.

Rozdział I
30 lipca
Dzisiejszy dzień zapowiadał się całkiem normalnie, jak każdy inny. Myliłam, się. Tego dnia o siódmej zadzwonił budzik. Obudziłam się na chwilę ale nie byłam w stanie się podnieść, więc usnęłam. Przyśniło mi się, że stoję na jednej z ulic San Diego. Jakiś głos kazał mi wrócić do domu a ja posłuchałam go. Kiedy już byłam na miejscu budynek zaczął zapadać się w dziurę pod sobą. Uciekłam mijając moją szkołę, ulubioną kawiarnię w, której lubiłam przesiadywać z mamą i pić herbatę oraz kino "Apollo". Im szybciej biegłam tym szybciej dziura mnie goniła i pochłaniała całą okolicę. Uderzyłam ręką w ścianę budynku obok którego przebiegałam i poczułam ból w nadgarstku. W momencie gdy otchłań mnie dogoniła, obudziłam się. Okazało się, że jestem zlana potem a mój lewy nadgarstek potwornie bolał. Musiałam też krzyczeć bo chwilę później do mojego pokoju wpadła mama.
- Wszystko w porządku!?- wydyszała. Najwyraźniej biegła. Pokiwałam głową. Usiadła przy mnie na łóżku. Na jej twarzy widniał niepokój.
- To był tylko dziwny sen.- powiedziałam i wszystko jej opowiedziałam. Przez chwilę siedziała cicho, a ja myślałam dalej. Mój nadgarstek bolał niemiłosiernie. Jak to możliwe, że w śnie dostałam kontuzji, która przeniosła się w świat rzeczywisty?!
- Mellanie, proszę powiedz mi boli cię coś?- zapytała moja mama. Wyraz jej twarzy zupełnie się zmienił. Teraz się uśmiechała ale widoczne było że, bardzo się wysiliła by wyglądało to naturalnie. Zawahałam się.
- Trochę boli mnie nadgarstek, ale to pewnie tylko zbieg okoliczności.- Starałam się by brzmiało to normalnie. Jej uśmiech znikł. Delikatnie chwyciła moją rękę i spojrzała na nią. Całkowicie odebrało mi mowę. Ręka była spuchnięta, cała czerwona a na wierzchu widać było świeży ślad jakby ogromny pyton wtopił we mnie swoje zęby.
- Mamo, jak to się stało!? W śnie się potknęłam ale to pewnie zbieg okoliczności.- stwierdziłam roztrzęsiona tą całą sytuacją.
- Nie ma się czym przejmować. Pewnie coś cię ugryzło kiedy spałaś. Do wesela się zagoi.- powiedziała uspokajającym tonem i pocałowała mnie w czoło. Kiedy to zrobiła poczułam, jakby ktoś rozlał po moim ciele coś ciepłego.
Mama wyszła z pokoju a miłe uczucie znikło w momencie gdy zamknęła drzwi. Rozmyślając zaczęłam się ubierać. Musiałam znaleźć odpowiedzi na kilka pytań. Dlaczego na mojej ręce został ślad jakby jakiś wąż się do mnie dobierał i dlaczego moja mama zachowuje się dziwnie? To nie był koniec moich zmartwień.
Ubrałam się i zeszłam na dół. Taty jak zwykle nie było a mama gadała z kimś przez telefon. Zrobiłam sobie kanapkę i poplamiłam sobie bluzkę
- Szlak!- Zaklęłam pod nosem. Nie przejmując się tym zjadłam i wyszłam z domu.

Koniec cz. pierwszej Surprised

(Gdyby były jakieś błędy ortograficze proszę
pisać)

Przeniosłam do działu "pozostałe"//Dumb

MeHipnotizas

Po pierwsze, zdecydowanie, powinnaś to umieścić, w innym dziale.
Druga sprawa,

FallenAngel

Też uważam, że raczej z tego książki nie będzie. W sumie, ja się na tym za bardzo nie znam, ale jak na Twój wiek, myślę, że nie jest aż tak źle. Smile

Pomysł mi się nawet podoba. Mam nadzieję, że następna cześć będzie dłuższa i bardziej rozbudowana. Chodzi mi o przede wszystkim opisy (też miałam z tym problemy xD).
Czekam na więcej.

fucking god.

No więc tak jak dziewczyny ^ uważam, że to niezbyt pasuje na książkę. Przede wszystkim nie chcę Ci ubrzydzać, ale wstęp powinien być dłuższy. Jako czytelnik chciałabym trochę więcej dowiedzieć się o bohaterce i czytać więcej opisów, bo je uwielbiam, zwłaszcza takie, które budują napięcie, sprawiają, że chcę być protem (tj. głównym bohaterem) i wgłębiać się w historię. Jak na tą chwilę mnie nie zainteresowałaś, pod względem gramatycznym i stylistycznym oczywiście, bo to co zamieściłaś to trochę za mało, by pokochać tę historię Wink

.

Popracuj nad stylem i ... powodzenia Smile

.

MJfanka1

Dobra... siedziałam nad tym dwie godz. Pliss żeby było dobrze!!!

fucking god.

Do tego się przyczepię.

MeHipnotizas

MJfanka1, Twoje poglądy, na temat świata, zmienią się jeszcze wielokrotnie, więc poczekaj, z pisaniem książki, tymczasowo Wink

Możesz, z tego zrobić opowiadanie, przecież.